Grauballe Man

W Danii na terenach torfowych licznie odnajdywane są ludzkie szczątki. Przypuszczalnie są to pozostałości po ofiarach składanych bogom lub zwłoki przestępców skazanych na śmierć. Konserwujące właściwości ówczesnych bagien (a dziś torfowisk) pozwoliły przetrwać ciałom nawet przez ponad dwa tysiące lat.
Znaczna ich część pochodzi z epoki żelaza, która w Europie północnej nastąpiła ok. 500 roku p.n.e. Chciałabym zaprezentować zdjęcia jednego z takich znalezisk, zwanych Człowiekiem z Grauballe. Został odkryty w 1952 roku podczas wydobywania torfu. Eksponat znajduje się w muzeum Moesgård. Na muzealnej stronie internetowej znajdziecie opis ciała.

Poniżej widok na gablotę z góry. Aby przyjrzeć się znalezisku z bliska, trzeba zejść w dół- skojarzenie z odmętami bagna nie jest przypadkowe.

Miejsce, w którym eksponowany jest Człowiek z Grauballe to osobna sala. Nie ma w niej żadnych rozpraszających uwagę elementów, pomieszczenie jest wyłożone ciemnym drewnem.

Ślad po poderżnięciu gardła na długo pozostaje w pamięci.

Mieliśmy okazję obejrzeć kilka innych znalezisk ciał wydobytych z torfowisk, eksponowanych w muzeach w Szlezwiku (Schloss Gottorf) oraz w Silkeborg. Moim zdaniem Moesgård wypadło najlepiej dzięki zastosowaniu prostych środków przekazu (zejście w dół) i ograniczając aranżację wystawy do minimum.